zasadniczo

zasadniczo
zasadniczo I {{/stl_13}}{{stl_8}}przysł. {{/stl_8}}{{stl_7}}'zupełnie, całkowicie, gruntownie': {{/stl_7}}{{stl_10}}Nasze stanowiska w tej sprawie różnią się zasadniczo. Zmienił zasadniczo swoje poglądy. {{/stl_10}}{{stl_20}}
{{/stl_20}}\ {{stl_20}}
{{/stl_20}}zasadniczo II {{/stl_13}}{{stl_8}}mod. {{/stl_8}}{{stl_7}}'tym wyrazem mówiący wyraża częściową akceptację, zastrzegając się zarazem, że nie jest ona zupełna; w zasadzie, poniekąd': {{/stl_7}}{{stl_10}}Zasadniczo można by się z tym zgodzić. Zasadniczo nie mam zastrzeżeń do tego pomysłu, jednak muszę jeszcze go przemyśleć. {{/stl_10}}

Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.

Игры ⚽ Поможем написать реферат

Look at other dictionaries:

  • zasadniczo — 1. «całkowicie, zupełnie; z gruntu» Różnili się między sobą zasadniczo. Po przyjeździe zmienił się zasadniczo. 2. «właściwie, na ogół, w zasadzie» Zasadniczo nie sprzeciwiał się projektowi …   Słownik języka polskiego

  • grunt — 1. Coś, np. zdrowie, pieniądze, to grunt; grunt to zdrowie, pieniądze itp. «coś, np. zdrowie, pieniądze, jest najważniejsze, zasadnicze, podstawowe, decydujące o powodzeniu, sukcesie»: Praca to grunt! A wy to byście wiecznie świętowali. T. Dołęga …   Słownik frazeologiczny

  • kurs — 1. Brać, wziąć kurs na coś «zmierzać w określonym kierunku, do wyznaczonego miejsca»: Okrążyli jedną i drugą wyspę na Jeziorze Dobskim i wzięli kurs powrotny na Giżycko. Płomyk 11/1953. 2. Być w kursie a) «być w obiegu, w powszechnym użyciu» b)… …   Słownik frazeologiczny

  • chorał — m IV, D. u, Ms. chorałale; lm M. y 1. «uroczysty śpiew kościelny; utwór muzyczny oparty na motywach kościelnych» Chorały Bacha. Chorał rozbrzmiewa. ∆ muz. Chorał gregoriański a. rzymski «liturgiczny śpiew kościoła rzymskokatolickiego, zasadniczo… …   Słownik języka polskiego

  • gaflowy — przym. od gafel ∆ Żagiel gaflowy «czworokątny żagiel zawieszony na gaflu i rozpościerający się między gaflem, masztem i bomem» ∆ Ożaglowanie gaflowe «ożaglowanie złożone całkowicie lub zasadniczo z żagli gaflowych» …   Słownik języka polskiego

  • grunt — m IV, D. u, Ms. gruntncie; lm M. y ( a) 1. «wierzchnia warstwa ziemi nadająca się pod uprawę; gleba» Liche, pszeniczne, urodzajne grunty. ∆ Grunty orne «część użytków rolnych poddawana stałej uprawie mechanicznej, głównie pługiem, na której… …   Słownik języka polskiego

  • istotnie — istotnieej 1. «rzeczywiście, naprawdę, zwykle jako potwierdzenie czegoś, o czym już była mowa» Masz rację, jestem istotnie bardzo zmęczony. 2. «w sposób istotny, zasadniczo; bardzo znacznie» Bardzo istotnie zmienić pogląd na jakąś sprawę …   Słownik języka polskiego

  • merydionalny — przestarz. «mający kierunek z północy na południe; południkowy» ∆ anat. Typ merydionalny «typ antropologiczny zaliczany zasadniczo (wg klasyfikacji J. Czekanowskiego) do czarnej odmiany człowieka, ale wykazujący także pewne cechy białej odmiany… …   Słownik języka polskiego

  • podatek — m III, D. podatektku, N. podatektkiem; lm M. podatektki «przymusowe, nieodpłatne, bezzwrotne świadczenia materialne pobierane przez państwo lub inny związek publiczny, zasadniczo w celu pokrycia jego wydatków» Podatek dochodowy, obrotowy,… …   Słownik języka polskiego

  • prezbiterium — n VI; lm M. prezbiteriumria, D. prezbiteriumriów rel. «w kościołach rzymskokatolickich: część kościoła, w której się znajduje wielki ołtarz, przeznaczona zasadniczo dla duchowieństwa, oddzielona zwykle od reszty kościoła balustradą» ‹łac. z gr.› …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”